Eerst liepen de mannen met een vrouw op hun buik vergroeid en zo waren ze operationeel en zelfstandig. Zo volstonden ze in de eigen behoeften en waren ze nooit alleen. Er waren vier ogen om te zien, vier oren om te horen, twee neuzen om te ruiken, twee monden om te proeven en vier handen om te nemen en te geven. En dat alles was heel veel om op twee benen, of soms op vier rond te lopen. Iedere man was een pretpark op zich en twee mannen waren een bende van vier. Nadelen waren er ook, want het vrouwelijke gedeelte kon denken en wou een eigen bestaan en de vrijheid om het te delen met de man. Toen is er een ogenblik gekomen dat de man zijn vrouwelijk deel heeft afgestoten. Men is er nog steeds niet achter wanneer dat eigenlijk gebeurd is.