Op het eerste gezicht lijkt het werk van Mark Beerens toegankelijk maar bij nadere bestudering blijkt dat het gekenmerkt wordt door gelaagdheid. Die gelaagdheid is niet alleen letterlijk terug te vinden in zijn schilderijen maar ook in de uitgangspunten van zijn werk.

De rode draad binnen deze gelaagdheid is de behoefte om een synthese te creëren tussen verschillende tijdperken en stromingen. Mark Beerens haalt zijn inspiratie uit de kennis van de (kunst)geschiedenis en de moderne stroom van beelden.

"Ik zie mezelf als een soort van schakel tussen die werelden van toen en nu; ik onderzoek de context van oude en nieuwe technieken en probeer die te verbinden".

Door deze combinatie van oude en hedendaagse technieken creëert Mark Beerens een nieuwe beeldtaal. Zo krijgen elementen uit de Vlaams primitieve stroming als geometrie en kleurgelaagdheid door de aanwezigheid van moderne kleding of omgevingen een nieuwe lading of verandert de betekenis van een ingetogen vorm door een pasteuze verfstreek. In het ene schilderij is het gebruik van de verschillende technieken duidelijk te herkennen, in het andere werk zijn ze zover in elkaar verweven dat het tijd kost om ze te ontdekken.

"In mijn gedachten zijn ze vaak al verweven tot een nieuw gegeven. Ik denk dat dit voortkomt uit een innerlijk verlangen om mezelf geen grenzen op te leggen. Dat stelt mij in staat om te reageren op beelden die in mijn hoofd komen, ze te mengen en veranderen tot een nieuw beeld".

Terugkerend thema in zijn werk zijn elementen uit de Heilige Geometrie zoals de Gulden Snede en de Fibonacci reeks. Beerens probeert hiermee duidelijk te maken dat de mens zijn hang naar esthetiek nooit verloren is en dat deze geometrieën vandaag de dag nog steeds actief aanwezig zijn in de samenleving.

"In de moderne beeldcultuur zijn harmonische verhoudingen als de Gulden Snede nog steeds terug te vinden. Sterker nog; ik denk dat door de enorme stroom van beelden de mens juist meer behoefte heeft aan deze verhoudingen’.