Avitar van het management

Johannes Itten,

Misschien aardig te weten dat de Avitar van het Management van HNKF een kunstwerk is van Johannes Itten.

Johannes Itten werd in november 1888 in Südern-Linden in Zwitserland geboren. Hij volgde korte tijd een opleiding aan de kunstacademie in Genève. Het onderwijs aan deze academie beviel hem niet en Itten keerde terug naar Bern, waar hij les kreeg van de abstracte kunstschilder Eugène Gilliard.
Tussen 1919 en 1922 gaf Johannes Itten les aan het Bauhaus. Hij publiceerde later het boek "Kunst en kleur" dat zijn ideeën beschrijft over compositie en kleur, gebaseerd op de kleurencirkel van Adolf Hozel. Uitgangspunt in deze studie was de kleurencirkel van Itten met twaalf kleuren.
In 1925 stichtte hij in Berlijn de Johannes Ittenschule. In 1938 verliet hij Duitsland. Na enkele jaren in Nederland, keerde hij terug naar Zwitserland, waar hij directeur werd van de kunstacademie in Zürich. In deze stad richtte hij het Rietbergmuseum voor Aziatische kunst op. Johannes Itten overleed in mei 1967 in Zürich.

Werken van Johannes Itten hangen in vele belangrijke Musea van het Stedelijk tot en met het Moma,

Bauhaus
De kunstschilder en pedagoog Johannes Itten was een van de kleurrijkste figuren van Bauhaus. Bauhaus was een kunstopleiding in Weimar en later te Dessau in Duitsland, waar nieuwe wegen werden bewandeld om toekomstige kunstenaars, architecten en ontwerpers een zo breed mogelijke voorbereiding en kennis mee te geven. Bauhaus werd opgericht in 1919 en enkele maanden na de machtsgreep van Adolf Hitler in 1933 ontbonden.
Johannes Itten oefende een grote invloed op zijn leerlingen uit. Hij hing de Mazdaznan-leer aan. Zijn leerlingen gingen gekleed in een soort Russisch hemd met wijde broek. Zij droegen hun haar in een pony. Itten en zijn leerlingen vormden binnen Bauhaus een eigen groep, die door anderen als intimiderend werd ondervonden. Het leraarschap aan het Bauhaus duurde dan ook niet lang. Johannes Itten nam in 1922 ontslag na een ruzie met Walter Gropius over commercieel werk, dat binnen Bauhaus werd uitgevoerd.

Willem Sandberg
Het voorwoord in de door Cantecleer uitgegeven studie over de kleurenleer van Itten (Kunst en kleur: een kleurenleer over het subjectief beleven en objectief leren zien van kleur als weg naar de kunst, 2002, ISBN 9021300567) is voorzien van een voorwoord van de voormalige directeur van het Stedelijk Museum in Amsterdam. Willem Sandberg kende Itten goed. Hij was een leerling van de Zwitserse kunstenaar en pedagoog en met hem bevriend.
In zijn korte voorwoord in "Kunst en kleur" beschrijft Sandberg Itten als een autoritaire figuur, die graag de mensen beleefde en hiervoor een eigenmachtige aanpak gebruikte. Toen de vriendschap groeide, verdween het autoritaire gedrag echter.
Sandberg bewonderde Itten: 'Zijn inzicht in het wezen der kunst en zijn voorliefde voor Oosterse wijsheid gaven hem een persoonlijke verhouding tot de figuren en voorwerpen, die hij daar [in het Rietbergmuseum voor Aziatische kunst] op eigen wijze groepeerde.' In 1957 organiseerde Willem Sandberg, ter gelegenheid van de zeventigste verjaardag van Johannes Itten een overzichtstentoonstelling in het Stedelijk Museum in Amsterdam.

Kunst en kleur
Johannes Itten wilde met het boek "Kunst en kleur" een bruikbare manier aanreiken aan hen 'die belang stellen in de problemen van de artistieke kleurtoepassing.' 'Wil men een verafgelegen en hooggestemd doel bereiken, dan is het raadzaam om in het begin een wagen te gebruiken, om snel en zeker vooruit te komen.' Itten maakte voor zijn studie onder meer gebruik van materiaal, dat door zijn leerlingen was aangedragen. Hij zag zijn leer als 'een esthetische kleurenleer, ontstaan uit de ervaring en de opvatting van een schilder.' Voor de kunstenaar is de kleurwerking belangrijk en niet de kleurwerkelijkheid, die door natuur- en scheikundigen wordt bestudeerd. 'Ik weet, dat het diepste en meest wezenlijke geheim van de kleurwerkingen zelfs voor het oog verborgen blijft en alleen met het hart doorgrond kan worden. Het meest wezenlijke onttrekt zich aan exacte formuleringen.'

Kleurencirkel van Itten
De basis van de kleurenleer van Johannes Itten is de kleurencirkel.

Deze kleurencirkel geeft de kleurenordening aan. In tegenstelling tot Nobelprijswinnaar Wilhelm Ostwald (1853-1932), die blauw tegenover geel plaatste, zette Itten in zijn cirkel blauw tegenover oranje. Volgens Itten moeten de tegenover elkaar liggende kleuren in de kleurencirkel complementair zijn en bij menging grijs opleveren. Itten: 'Dit fundamentele onderscheid in de opbouw van de kleurencirkel leidt tot de onbruikbaarheid van de kleurencirkel van Oswald voor de schilderkunst en de toegepaste kunst.'

Voorbeelden
In "Kunst en kleur" staan veel voorbeelden en afbeeldingen van kunstwerken van uiteenlopende kunstenaars als Enguerand Charonton, Piet Mondriaan, Francisco Zurbaràn, Rembrandt, Pablo Picasso, Auguste Renoir, Paul Cézanne, Vincent van Gogh en Paul Klee. Daarnaast staan in "Kunst en kleur" tientallen kleurrijke afbeeldingen die de theorie van Johannes Itten inzichtelijk maken.
Itten koos voor bekende kunstwerken omdat iedereen deze kunstwerken kent. 'Wie in de schilderijen van Francesca, Rembrandt, Breughel, Cézanne en vele andere meesters slechts de objectieve werkelijkheid en de symbolische inhoud ziet, voor hem blijft hun artistieke kracht en schoonheid verborgen. De zin en de taak van elke artistieke inspanning is het geestelijke wezen van vorm en kleur vrij te maken en het te verlossen uit de boeien van de wereld van de objecten. Uit een dergelijk streven werd de voorstellingsloze kunst geschapen.'

Belang van vorming
In zijn nawoord vatte Johannes Itten het belang van zijn studie samen: 'beslissend voor de kunst zijn niet de expressieve- en uitbeeldingsmiddelen, maar de mens met zijn karakter en zijn menszijn. Eerst komt de vorming en scholing van de mens, dan mag hij vormen.'

Ruud van Capelleveen, juni 2008