Graal-vazen

Momenteel ben ik in samenwerking met glasblazer Germano Padoan bezig met een project, het maken van graal-vazen. Een procedé, van oorsprong een techniek die door italiaanse glasblazers naar Zweden is meegebracht en in deze traditie nog steeds toegepast wordt.

Mij is gevraagd hiervoor de gravures te vervaardigen op de "Cuore" (zoals deze uit twee onderliggende kleurlagen kristalglas bestaande kern wordt genoemd).
Het graveren op zich is niet zo precaire, dat zit hem in het proces naderhand.

De Cuore wordt daarbij als eerste vervaardigd. Daarbij moet de glasblazer zorgen dat de gekleurde laag niet te dik is. Deze Cuore moet na te zijn vervaardigd in een koeloven /opwarmoven langzaam binnen 24uur afkoelen. Dan begint het graveren. Deze kernen worden dan vanuit Gränna Glasbruk AB Zweden naar mij toe verzonden alwaar ik dan de afbeelding in de Cuore aanbreng. Deze Cuore wordt naar het graveren weer per koerier naar Gränna verzonden alwaar getracht wordt om hier een graal-vaas van te vervaardigen. Getracht wordt? Omdat het hier vaak fout gaat. Precair is dat deze Cuore eerst weer heel langzaam moet worden verwarmt (waar het al fout kan gaan). Vervolgens na verwarming moet
de Cuore op de blaaspijp worden opgenomen (verschil van temperatuur zorgt weer voor veel risico). Vervolgens wordt om de Cuore snel vanuit de glas pot een laag kristal glas volledig omsloten om heengezet ( weer veel risico).
Vervolgens wordt de Cuore met laag kristal glas langzaam verhit (te snel verhitten zou de gravure doen verwijderen) in de vlam totdat de cuore en de aangebrachte laag dezelfde temperatuur hebben. Dan wordt de vorm van de vaas bepaald en moet deze op het juiste ogenblik (als het glas niet meer uitzakt) worden verlost van de blaaspijp en in de koeloven geplaatst. Waar het proces ook nog eens fout kant gaan, het gebeurd namelijk regelmatig dat zo'n vaas overnacht explodeert door interne spanningen. Al met al, in het slechtste geval overleven er van de 10 vazen maar 1

▶ Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Permalink Antwoord van hnkf op 6 Augustus 2008 op 13.52

Hallo Jacob,
Interessant verhaal overigens maar waar wil je over discuseren eigenlijk? Hoort dit stukje niet beter thuis in je blog? Of wilde je het wel degelijk ergens over hebben?
Gr HNKF Management

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Jacob Bos op 6 Augustus 2008 op 14.15

Nu is het zo dat in heel Europa de 1 naar de andere Glasblazerij de deuren moet sluiten of gedwongen is om verkoopbaar werk te maken tegen geringe kosten.
Als voorbeeld van deze teloorgang, Zweden. Van de meer dan 300 glasblazerijen zijn er nog maar drie over. Dit is een tendens die geld voor geheel Europa. Kennis van technieken dreigen daarbij te verdwijnen. Germano (De glasblazer) is dik in de zeventig.
De Graal techniek, een specialiteit van Rolf Sinnemark (1941 bekend designer in Europa en Amerika) in samenwerking met glasblazer Wilke Adolfsson hebben de oorspronkelijke “Graal”-techniek een kompleet nieuw aanzien gegeven. Wilke Adolfsson kan helaas deze techniek niet meer uitvoeren omdat de functionaliteit van zijn armen het af laat weten.

Het mag dan wel beschouwd worden als tegen de stroming inzwemmen wat betreft de poging om deze technieken te behouden.

Er gaat straks als we niet oppassen een stuk know howe verloren die nooit meer zal terugkeren.
Moet je daarin berusten? Persoonlijk vindt ik van niet. Of het haalbaar is om deze technieken te behouden? Ben eigenlijk bang van niet.

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Wally op 6 Augustus 2008 op 14.30

Moet je daarin berusten? Persoonlijk vindt ik van niet. Of het haalbaar is om deze technieken te behouden? Ben eigenlijk bang van niet.

kun je me uitleggen, wat je bedoelt met het feit dat je persoonlijk vindt dat je niet moet berusten, maar tegelijkertijd bang bent dat de techniek niet behouden blijft...??
Dat is niet alleen tegen de stroom inzwemmen, naar mijn mening, maar zelfs tegen de Niagara watervallen omhoog klimmen...
Het is overigens jammer dat bepaalde technieken verloren gaan. De boeren die hun paarden de akkers ploegden zouden echter in deze tijd ook niet meer kunnen bestaan. That's life, niet...???

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van HERMANUS op 6 Augustus 2008 op 14.45

Wat ons allemaal rest is hopen dat dat vaasje al die moeite waard is gebleken.

Ik zou er geen bloemen meer in durven zetten.

▶ Beantwoorden

Permalink Antwoord van Jacob Bos op 6 Augustus 2008 op 15.42

Germano heeft een lange ervaring (hij komt uit een familie van glasblazers). Op zijn veertiende begonnen heeft hij 60 jaar ervaring. Veel technieken zijn niet in een paar jaar te leren. In ieder geval wordt daar niet mee begonnen.
En inderdaad That's life.