Het Nederlands Kunstenaars Forum
Het podium voor de beeldende kunstenaar hnkf.nl
Angst, Visie, Wil en Economie...
Hoe gaan jullie om met de bijna-Krach, verdwijnende galeries, faalangst en de drang om je Visie te blijven volgen?
De afgelopen maanden zijn een mengeling geweest van positieve feedback en verkoop, alomtegenwoordige media hype/angst, verdwijnende galeries maar ook inspirerende vernieuwing qua techniek en visie. Spannend en eng.
Net geinvesteerd in een 60K$ printer, grotere studio/huur en het vooruitzicht van een fikse overhead voor de komende jaren. Veel onrust onder zakenlieden rondom me, maar ook geruststellende woorden van galleristen die me vertellen dat ik mijn lippen wel boven water zal houden ivm mijn aparte techniek en eigen-aardige kunstzinnigheid.
Bij deze zeg ik maar meteen dat ik al bijna 23 jaar in de VS woon en mijn nederlands soms raar en opgezwollen kan klinken. Komt deels door onwennigheid en ook omdat onze (tweelingbroer en 2 zussen) ouders allebei schrijvers waren. Veel boeken en gepraat...En taal is natuurlijk bij uitstek een probaat wapen om onzekerheid mee te verdoezelen. Mmmm, ik sta versteld van de laatste zin. Uitstek....dat woord heb ik jaren al niet gebruikt. Zo wordt de HNKF therapeutieser dan enkel art feedback.
Terug naar het onderwerp. 17 jaar geleden liep ik tegen artistsanonymous aan, een variant op de 12 stappen voor boozers, gericht op kunstenaars die door hun kreatief proces nadelig beinvloedt worden. Obsessief, hyperkrities, isolement, fill in the blank.
Het sprak me indertijd erg aan vanwege de openheid, in groepsverband je onzekerheden, bizarre gewoontes, blokkades, neuroses etc delen met lotgenoten.
Vandaar mijn nieuwsgierigheid betreffende jullie overlevings strategieen als kunstenaar. Hier heb ik weinig anschluss met andere kunstenaars, laat staan Europese...Heb natuurlijk artist friends in de VS maar zou graag willen weten of er een verschil bestaat tussen EU en VS kunstenaars ivm de maatschappelijke en zakelijke positie die de kunstenaar inneemt in EU vs VS. Hier ben je veel meer een marginaal tiep waarentegen in EU wij natuurlijk door de geschiedenis heen de waarde van kunst doorleven.
In a nutshell, what do you do not to go nuts, stay productive and confident?
groet, Arjen
De afgelopen maanden zijn een mengeling geweest van positieve feedback en verkoop, alomtegenwoordige media hype/angst, verdwijnende galeries maar ook inspirerende vernieuwing qua techniek en visie. Spannend en eng.
Net geinvesteerd in een 60K$ printer, grotere studio/huur en het vooruitzicht van een fikse overhead voor de komende jaren. Veel onrust onder zakenlieden rondom me, maar ook geruststellende woorden van galleristen die me vertellen dat ik mijn lippen wel boven water zal houden ivm mijn aparte techniek en eigen-aardige kunstzinnigheid.
Bij deze zeg ik maar meteen dat ik al bijna 23 jaar in de VS woon en mijn nederlands soms raar en opgezwollen kan klinken. Komt deels door onwennigheid en ook omdat onze (tweelingbroer en 2 zussen) ouders allebei schrijvers waren. Veel boeken en gepraat...En taal is natuurlijk bij uitstek een probaat wapen om onzekerheid mee te verdoezelen. Mmmm, ik sta versteld van de laatste zin. Uitstek....dat woord heb ik jaren al niet gebruikt. Zo wordt de HNKF therapeutieser dan enkel art feedback.
Terug naar het onderwerp. 17 jaar geleden liep ik tegen artistsanonymous aan, een variant op de 12 stappen voor boozers, gericht op kunstenaars die door hun kreatief proces nadelig beinvloedt worden. Obsessief, hyperkrities, isolement, fill in the blank.
Het sprak me indertijd erg aan vanwege de openheid, in groepsverband je onzekerheden, bizarre gewoontes, blokkades, neuroses etc delen met lotgenoten.
Vandaar mijn nieuwsgierigheid betreffende jullie overlevings strategieen als kunstenaar. Hier heb ik weinig anschluss met andere kunstenaars, laat staan Europese...Heb natuurlijk artist friends in de VS maar zou graag willen weten of er een verschil bestaat tussen EU en VS kunstenaars ivm de maatschappelijke en zakelijke positie die de kunstenaar inneemt in EU vs VS. Hier ben je veel meer een marginaal tiep waarentegen in EU wij natuurlijk door de geschiedenis heen de waarde van kunst doorleven.
In a nutshell, what do you do not to go nuts, stay productive and confident?
groet, Arjen
Weergaven: 90
Berichten in deze discussie
-
Permalink Antwoord van arjen van den eerenbeemt op
-
mmm, au secours! Reageer op wally's verzoek inzake mijn techniek in 2 zinnen en krijg...."wally heeft gekozen om reacties te matigen" dwz hoeveel woorden?
Totdat ik dit GUI begrijp gebruik ik mijn discussie maar als vehiekel...
Ik ben in 90 begonnen met lichtsculpturen als hobby tijdens mijn Aspen, Colorado, professionele masseur periode. Schakelde snel over naar staal als opties reflektief materiaal, ipv glas dat zwaar, onhandig en duur was. Na een 20tal 3-6mm staal bouwsels werdt het me te zwaar, letterlijk en koos .7mm staal als linnen, wat ik nu nog gebruik
De eerste 50 werken waren prototypes, vooral omdat ik autodidact ben, en indertijd wist dat ik van toeten noch blazen wist en via vallen en opstaan moest leren. Het was mijn 1ste jaar in Tucson, AZ, de eerste winter na de vriendelijke, kindloze ontbinding van een 5 jaar huwelijk met een californiese vrouw. Zo heb ik mijn groene kaart door lotswending verkregen. Geen marriage of convenience!
Direct toen ik besloot om dmv staal lumineus werk te maken wist ik dat mentors onontbeerbaar waren. Twee lokale professors in Tucson verzocht om die rol aan te nemen. "Less is more", "keep it simple, stupid", "Way too busy, looks like birthday cake decoration, simplify, simplify!!!"
Dit waren de woorden die mij naar een Rothko minimalisme stuurden.
De volgende 300-350 werken waren het directe resultaat van die adviezen. Daarvan kunnen leven door galeries in een zes-tal staten en een paar jaar geleden voelde ik leegte en onbevredigd, wetende dat visie ontbrak voor vers bloed...
In 04 verhuisd naar New Orleans, iets meer dan een jaar voor Katrina, dus mijn studio verloren, terug naar Tucson, AZ en daar bij een kunstenaar tegen zijn large format on aluminum ( niet aluminium!) dye sublimation prints aangelopen.
Begreep meteen dat dit de logiese volgende stap moest zijn om burnout te voorkomen.
Een 60K$ flatbed archivale inkjet printer gekocht, kan 135cm breed, 2.5 cm dik en max 16kg zwaar materiaal printen.
Nooit daarvoor een camera als medium gebruikt, enkel voor website etc. Nu een Nikon D300, 1.8 prime lens, 18-200mm VR lens, PS CS4, en sinds zomer 08 geluid naar visueel patroon flash software om mijn belevingen samen te brengen middels composities waarin meer en meer menselijke conditie een plaats krijgt. Het pre digitale werk waren voornamelijk minimale geometriese abstracties, weliswaar op mooie, kinetiese, lumineuze en fake 3D ondergronden.
Over een paar weken vervang ik mijn huidige site en zien jullie waarmee Arbeemt zijn hachie zal proberen te redden in de woelige baren van de Global Crisis...
Enough for now, mijn vriendin komt zo thuis, even rusten. Ik zie uit naar de ontmoetingen met jullie op dit forum.
De printer heet Colorspan 5400 UV, net een jaar geleden opgekocht door HP, Godzijdank, het ding was 10 keer kapot in het eerste jaar, doodeng.
tot snel, groeten, Ar
-
Permalink Antwoord van Wally op
-
mmm, au secours! Reageer op wally's verzoek inzake mijn techniek in 2 zinnen en krijg...."wally heeft gekozen om reacties te matigen" dwz hoeveel woorden?
Aron, kun je me meedelen wat dit betekent....? Ik heb nergens voor gekozen volgens mij....!
Het Nederlands Kunstenaars Forum
Info
HNKF heeft nu een besloten groep op Linkedin. Meld je aan!
© 2024 Gemaakt door hnkf.
Verzorgd door
