sta jij als beeldend kunstenaar open voor meningen van kunstkritici

heo bekijk jij je eigen en andermans werk.
is de kunstkritici naar jouw mening iemand die een belangrijke rol speelt binnen het kunstveld, of is het een vervuiling of vervaging van het beeld dat jij als kunstenaar in de wereld zet. vind je het van belang? zijn kunstenaars niet zelf degene die deze kunstkritische houding zouden moeten toepassen zowel bij eigen en andermans werk, wat is naar jouw idee de functie?

als je bijv naar de performances van Marina Abramovic kijkt lijkt het alsof ze gebruik maakt binnen haar conceptuele lijn van de kunstkritische benaderingen van derden...niet alleen het 'gewone' publiek, maar tevens het gehele kunstkritische veld lijkt onderdeel te worden van haar totale werk...

is het goed dat je als beeldend kunstenaar juist dit veld gebruikt bij je totale concepten?
hoe sta jij hiertegenover?

Weergaven: 241

Hierop reageren

Berichten in deze discussie

Juistem Allann!
Poten af van mijn kinderen!
Daar ligt de essentie.
Kunstwerken zijn als kindjes...het liefst wil je ze helemaal niet verkopen maar voor eeuwig tijdelijk uitlenen zodat ze weer op tijd onder je ogen komen en zo altijd bij je in de buurt blijven.
Het zijn tenslotte toch allemaal stukjes, splinters, flarden, statements,scheuren, oprispingen,of glimpen van je ziel...

Ondanks dat gegeven kraken niet alleen kritici kunstwerken af.
Kunstenaars onderling zijn daar soms erg goed in.
Ondanks het feit dat ze beseffen dat kunst een persoonlijke uiting is.
Ook hier op dit forum kan men (een minderheid gelukkig) lekker modder gooien.
Het zal wel een naar menselijk trekje zijn...
Weleuh, ik ben nog even (een kleine) filmcriticus geweest, en ook al heb'k nooit'n langspeelfilm gemaakt,
ik denk dat'k'r genoeg vanaf ken om'r mijn zegje over te kunnen doen.
En louter omdat elke film iemand zijn 'uiting' is naar zijn 'persoonlijke smaak',
eventueel zelfs als'n flard van een ziel beschouwd kan worden,
kan men evenmin alle films als gelijkwaardig beschouwen.

Ik vind argumenten als "smaken verschillen" en "het is mijn ziel/overtuiging/waarheid/..." of "ik heb het met passie, in alle overgave en in 'intuïtieve' trance geschilderd" eigenlijk een beetje thuishoren in verschuilpolemiek.
Als'k mijn eigen schrijfsels en kladwerken van 10 tot 15 jaar geleden zie,
weet ik dat ze destijds in alle overtuiging en bezieling gemaakt zijn;
maar zie'k nu echter hoe'k, beperkt door mijn onvermogen destijds, aan de oppervlakte bleef en mijn gevoelens niet op'n wijze wist te vertalen zodat ook't publiek er iets van gewaar zou worden. :)
Het is echt niet omdat't een vorm van "schepping" is, dat't dan ook goed zou zijn.

Critici zijn wellicht nodig om het kaf van het koren te scheiden. Ik wil zeker niet beweren dat ze de wijsheid in pacht hebben, maar wel een flink uitgediepte kennis betreffende hun veld, en dus een behoorlijke, nuchtere en bovendien actuele kijk op de zaken bezitten.
Om alle critici over één kam te scheren en te beweren dat hun kritieken slechts'n vorm van favoritisme zouden zijn, vind'k erg kort door de bocht. Meestal zijn't gewoon enorm gepassioneerde (kunst)liefhebbers, die wellicht doorgaans goed genoeg weten waarover ze spreken. De (film)critici die ik ken, doen hun job uit liefde voor de kunst en bezitten daarbij een encyclopedische kennis, wat van de meeste (wannabe)kunstenaars niet eens gezegd kan worden.

Dat niemand ervan zou dromen om criticus te zijn, vind'k maar'n nietszeggende uitspraak. Ik heb bv altijd enorm van van film en literatuur/lectuur gehouden en dus beviel'n job als criticus me prima :)
het feit dat het nooit in de mond ligt op het antwoord wat wil je later worden? zegt genoeg, hoe je het ook draait of keert, een boek . schilderij of film bekritiseren blijft subjectief. en dikwijls rijzen mij de haren te berge wanner ik zaken lees over kunstenaars' leven , doen enl laten al dan niet dood. Heel vaak is het egotripperije, en kriitcasters mislukte gefrustreerde kunstenaars die dan toch nog er willen bijhoren.
Vaak sabelenn ze iemand neer en en maanden later hebben ze er spijt van, maar dat wordt dan niet meer recht gezet.
Laat ze eerst zelf eens iets creeren alvorens ze een beroemd ciritcaster willen zijn.
Laat ze eerst zelf eens iets creeren alvorens ze een beroemd ciritcaster willen zijn.

precies.......!
En hoe vaak gaan mensen af op een mening van een recensie. Ja, maar die Piet heeft dat geschreven en hij zegt dat het niet goed was. Met de idee al van: ik begrijp niets van kunst maar de recensist wel. Dus gaan ze niet, mensen hebben geen eigen mening meer en geloven zo'n omhoog gevallen piet? Hij zal het wel weten. Jongens toch...
Nou, ik vind niet dat men zelf kunstenaar moet zijn om kunst te beoordelen hoor, wat een larie!
Dat zou dus betekenen dat alleen kunstenaars van elkaar kunnen kopen omdat de rest er geen kijk op heeft. Zou er slecht voor de kunstenaars uitzien, Geen musea meer omdat die directeuren ook niet zelf schilderen, geen galeries om het te verkopen:galerie eigenaren ook allemaal amateurs en ga zo door.
Als je ze als je kinderen beschouwt , zou ik ze niet willen verkopen, je kinderen verkoop je toch ook niet? Wat een gezever.!
Lieve lezertjes ,

Heren Wally , Allan and consorten ( Exto en de hele HNKF directie) zijn gefrustreerde kunstkritikasters die uit armoe ook maar wat knutselen om erbij te mogen horen.
Gespeend van enig Kunst historiesbesef wauwelt men wat af .
Wordt lid van uw plaatselijke bibliotheek ......... misschien dat U een boekje vindt over deze heikele materie.
Het kan zijn dat U iets leert .........

Hermanus heeft goede hoop !

( ik had even pauze... dus ik roep maar weer es wat)

Trouwens ... ik heb de band bij elkaar ......

Een geamuseerde groet van Hermanus (zelf)
blijf toch bij je kunstgeschiedneis geinspireerde mutsenkunst, Ik heb geen behoeft aan kunstgeschiedenis en ook niet nodig om te schilderen.

En inderdaad ans, kunst hoort eigenlijk niet thuis in galerieen, of muesea, maar bij gebrek aan beter roeien we met de riemen die we hebben.
Ol heb bv. mijn werk van de laatste 4 jaar gedoneerd aan een museum en niet verkocht. Je moet babu's niet al te letterlijk nemen, maar hoeveel moeders doen afstand van hun baby en niet omdat ze niet van hun kind hielden maar idd, juist ja...
inheemse volkeren die schilderen ook om er wat bij te horen heel zeker en hebben nog nooit een museum in hun hele leven gezien of een kunstcrititcus tegen het lijf gelopen
en dat museum was daar heeeeeeeeeel blij mee, niet...???
Als je net de lopende bank bij elkaar hebt en vermoeid even pauseert, beste Herman, is dat nog geen reden om hier wat onzin neer te kalken.
Kzou als ik jou was eens wat les nemen, zowel muziek als schilderles wel te verstaan.
Maar je hebt een lieflijke stem, Herman, dat mag gezegd......
Geachte Kunstenmaker Wally ,

Als ik even voor Hermanus mag spreken ...zou ik U kunnen zeggen dat een multi talent ( genie) zoals van het kaliber Hermanus ... voor deze persoon ... geenszins enige scholing van enigerlei nut is.
Sterker nog van deze Hermanus is .. integendeel .. altijd wel wat te leren.
Overigens in welke discipline Hermanus zich ook uit het is uit autodidaktische bron zoals menig genie geen ene jota aantrekt van wat voor scholing of leermeester ook.
Nog sterker ... het zou wel eens kunnen zijn dat mindere getalenteerden zich aan bovenstaand inzicht kunnen stoten.
Het geeft daarbij helemaal niks uit.
Zoals een gevleugelde uitspraak van Hermanus zelve aangeeft : " Zolang men leerling is blijft men leerling " ............

Een waar authentiek talent behoeft gene ene kritiek.... edoch .... het fenomeen staat er ruimschoots boven.

Een zachtaardige en deemoedige groet aan U allen

Trouwens ......... die herrie van mij ... gaat het helemaal maken.

Antwoorden op discussie

HNKF heeft nu een besloten groep op Linkedin. Meld je aan!

© 2024   Gemaakt door hnkf.   Verzorgd door

Een probleem rapporteren?  |  Algemene voorwaarden